De VVD, met steun van D66 en CDA, wil voor 31 december het dossier ter Borch van tafel. Dus moet dit er worden doorgedrukt. De PvdA is hardhandig weer terug in het hok gestuurd en moet de VVD aan een meerderheid helpen. De sociaal democraten steunden eerst Leefbaar Tynaarlo om dit onderwerp voorlopig te laten rusten. Dus niet te agenderen. Geen ruggengraat dus. Men zal er op aansturen dit hoofdpijndossier in de etalage te zetten. Daarmee wordt dit dossier ter inzage gelegd en kan een ieder daar nog iets van vinden. Maar de strijd aangaan als individu met een ambtelijk apparaat en juristen is een ongelijke strijd. Zeker nu de gemeente aan tijd een gigantische voorsprong heeft. Niet meewerken om gevraagde documenten te leveren. Roepen “daar gaan wij niet over”. Dit moet voor velen frustrerend zijn. Menig individu zou zijn afgehaakt.

Inwoners in ter Borch niet. Alleen die vasthoudendheid en daarmee de spiegel voorhoudend van hoe door drammerigheid en achterkamertjespolitiek het geloof in de politiek bij het grofvuil wordt gezet, dwingt respect af.

Maar wat is er mis mee een megasuper in het entreegebied van deze buitenwijk van de Stad? Daar wordt verschillend over gedacht. Voorzieningen dicht bij de burger past de werkende bewoner wel. School, medisch centrum, sportvoorzieningen en een megasuper moet het plaatje compleet maken. Maar wat verschilt op deze wijze van inkleding de wijk met een doorsneewijk in een stadsgebied? Naast dat de Borchsingel is verworden tot een zeer drukke verkeersader zal deze wijk nog meer onder druk komen te staan door het creëren van de megasuper in het entreegebied. Daarmee worden eerdere uitgangspunten tenietgedaan. Ter Borch moet een wijk zijn met zijn eigenheden waar de beleving van de natuur op steeds een andere manier kan plaatsvinden Zo bepalen de lommerrijke lanen, de grote tuinen en hagen het beeld van de Tuinwijk waar het rustig toeven is. Daar komt nu een einde aan en zijn de miljoenen die burgers hebben geïnvesteerd een persoonlijk drama geworden.